KÖK HARFLER: س ن ن

ANLAM: 

سَنَّ : Dişleriyle birisini ısırmak. Birisini mızrakla delmek. Bıçağı bilemek ve onu cilalamak. Düğümü çözmek. Meseleyi veya işi ortaya koymak. Bir şeyi tesis etmek, kurmak. Bir gelenek veya uygulama, ya da onun bir emsalini oluşturmak. Bir şeyi başkaları tarafından takip edilecek bir gelenek olarak yaratmak. Bir yolu veya rotayı takip etmek ya da peşinden gitmek.

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

سَنَّ (geniş zaman يَسُنُّ mastar isim سَنٌّ):

سَنَّهُ : Dişleriyle onu ısırdı.

سَنَّهُ بِالرُّمْحِ : Onu mızrakla deldi.

سَنَّ السِّكِّينَ : Bıçağı biledi ve onu cilaladı.

سَنَّ الْعُقْدَةَ : Düğümü çözdü.

سَنَّ الْاَمْرَ : Meseleyi veya işi ortaya koydu.

سَنَّهُ ya da سَنَّ سُنَّةً : O şeyi tesis etti, kurdu ya da bildirdi; yani bir gelenek veya uygulama ya da onun bir emsalini oluşturdu; o şeyi başkaları tarafından takip edilecek bir gelenek olarak ortaya çıkardı.

سَنَّ الطَّرِيقَةَ : O yolu veya rotayı takip etti ya da peşinden gitti.

سَنَّ عَلَيْهِمْ سُنَّةً : Onlar için bir kanun veya gelenek veya davranış biçimi kurdu ya da tesis etti ya da bildirdi.

سَنَّ سُنَّةً : Bir yol, rota, kural, eylem biçimi veya tavrı veya yaşam şekli takip etti.

سَنَّ اللّٰهُ لِلنَّاسِ سُنَّتَهُ : Allah (c.c.) insanlar için emirlerini, hükümlerini ve kanunlarını bilinir hale getirdi.

سُنَّةٌ : Anlamları: (1) Hal veya biçim; (2) bir yol, rota, hüküm, eylem biçimi veya tavrı; (3) bir halk tarafından tesis edilen veya takip edilen ve onlardan sonra başkaları tarafından peşinden gidilen eylem şekli; (4) örnek; emsal; (5) karakter, davranış, yapı veya mizaç; (6) kanun, dini kanun veya dini sistem; (7) eşeğin sırtındaki siyah çizgi veya şerit.

سُنَّةُ النَّبِىِّ : Yüce Peygamberimizin (s.a.v) gelenekle ondan miras kalan sünneti; Yüce Peygamberimizin (s.a.v) oluşturdukları, onun kanunu veya adeti (çoğul hali سُنَنٌ).

اَسْنَانُ الْعَرَبِ : Nice Arap.

سَنَّ اَسْنَانَهُ : İlgili amaçla kullanılan çubukla dişlerini temizledi.

سِنٌّ : Bir diş; yaşam ya da yaşamın miktarı veya uzunluğu ya da varılan yaş (çoğul hali اَسِنَّةٌ ve اَسْنَانٌ).

رَجُلٌ حَدِيثُ السِّنِّ : Genç bir insan, yaş bakımından bir dengi, benzeri veya bir eşiti; bir uç; bir diş sarımsak.

اَسْنَانُ الْمُشْطِ : Tarağın dişleri.

جَاوَزْتُ اَسْنَانَ اَهْلِ بَيْتِى : Evimdeki insanların yaşlarını geçmişim.

سَنَّ الطِّينَ : Çömleği kille yapıştırdı ya da çömlek işine kil yaptı.

مَسْنُونٌ : Dişlerle ısırılmış; keskinleştirilmiş, bilenmiş veya cilalanmış; düzlenmiş; oluşturulmuş, şekil verilmiş, biçimlendirilmiş; uzatılmış.

سُنَّ : O şey pis kokmaya başladı ya da daha kötüye gitti.

رَجُلٌ مَسْنُونُ الْوَجْهِ : Çehresi güzel ve düzgün bir kimse; burnu ve yüzü uzun olan bir kimse, ya da çehresi güzel veya uzun olan.

مَسْنُونٌ : Dişlerle ısırılmış.

اَرْضٌ مَسْنُونَةٌ : Otları yenmiş arazi.