KÖK HARFLER: ط ب ق

ANLAM: 

طَبَقَ : Kolu yanına yapışık olmak, uzanmaz olmak.

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

طَبِقَ (geniş zaman يَطْبَقُ mastar isim طَبَقٌ ve طَبْقٌ):

طَبِقَتْ يَدُهُ : Kolu yanına yapışıktı ve uzanmazdı.

اَطْبَقَ الشَّىْءَ : O şeyi kapladı.

اَطْبَقْتُ الرَّحَى : Üstteki değirmen taşını alttakinin üzerine koydum.

اَطْبَقُوا عَلَى الْاَمْرِ : O iş üzerinde anlaşma sağladılar.

طَابَقَ بَيْنَ قَمِيصَيْنِ : Biri diğerinin üstünde olmak üzere iki tane gömlek giydi.

طَبْقٌ : Ölçüsü bakımından başka bir şeye denk olan bir şey ki kapak gibi ikincisinin tüm haddini kaplar. Bu onun temel anlamıdır (çoğul hali اَطْبَاقٌ); bir tabak veya kap; toprağın bir katmanı veya tabakası; bir kat; Cehennem veya Cennetin bir hali; bir uzvun herhangi bir eklemi; toplu bir sayıda insan veya bir insan yığını; bir insan soyu; gecenin ve gündüzün temel bir kısmı; bir hal veya durum; zorluk, badire.

هٰذَا الشَّىْءُ طِبْقُ هٰذَا وَ طِبَاقُهُ : Bu şey, ölçü, boyut, nitelik veya benzeri bakımından bunun eşi veya benzeridir.

جَائَتِ الْاِبِلُ طَبَقًا وَاحِدًا : Develer tek bir sıra halinde birbiri ardına geldi.

بَنَاتُ طَبَقٍ : Felaketler.

طِبَاقٌ (tekili: طَبَقٌ): Kat kat olanlar, katlar. Kat kat yapma.

طِبَاقُ الْاَرْضِ : Toprak üzerinde olan.