KÖK HARFLER:  أ ن س

ANLAM: 

أَنِسَ : Birisine karşı arkadaş canlısı ve aşina olmak.

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

اَنِسَ (geniş zamanlı يَاْنَسُ ve اَنَسَ geniş zamanlı يَاْنِسُ ve يَاْنُسُ ve اَنُسَ geniş zamanlı يَاْنُسُ mastar isim اَنَسًا ve اَنَسَةً):

اَنِسَ بِهِ ve اَنِسَ اِلَيْهِ ve اِسْتَاْنَسَ بِهِ : Ona karşı arkadaş canlısı ve aşinaydı veya öyle oldu.

اِسْتَاْنَسَ : anlamları: (1) O baktı; (2) düşündü veya değerlendirdi, bir şey hakkında net bilgi elde etmek için çabaladı; (3) kimseyi görüp göremeyeceğini anlamak için etrafına bakındı; (4) soruşturdu; (5) izin istedi; (6) ünsiyet etti, ısındı.

اِذْهَبْ وَاسْتَاْنِسْ هَلْ تَرَى اَحَدًا : Git ve bak bakalım birilerini görebilecek misin.

غَيْرَ مُسْتَاْنِسِينَ لِحَدِيثٍ : Sohbetle meşgul etmek.

اٰنَسَ (geniş zamanlı يُؤْنِسُ): Fark etti, gözüne çarptı, gördü. Anladı, farkına vardı.

اٰنَسَ بِهِ veya اٰنَسَهُ : anlamları: (1) Ona karşı arkadaşça davrandı; (2) o kişiyi veya şeyi gördü; (3) onu algıladı; (4) gözleriyle gördüğünden şüphesi kalmadı; daha önce hiç tanımadığı bir şey gördü; (5) onu duydu; (6) onu hissetti; onu tanıdı; ondan emindi.

اِنْسٌ (Çoğul hali اَنَسٌ ve اَنَاسِىٌّ ve اٰنَاسٌ ve اُنَاسٌ) (bu kelime ile نَاسٌ sözcüğü eşanlamlıdır ve نَاسٌ öncekinin kısaltmasıdır): (1) Güzide arkadaş veya yoldaş; (2) bunlara karşı: جِنٌّ aynı zamanda اَنَسٌ ve اِنْسَانٌ ademoğlu, sonuncu, örn.: اِنْسَان : erkek, dişi, tekil ve çoğul hallerine uygulanabilir.

هٰذَا اِنْسِى : O benim güzide bir arkadaşımdır.

اِنْسَانٌ = اَنَسٌ : Birçok adam; birçok yandaş erkekten oluşan bir grup; kalan bir kabile; bir evin sakinleri.

اِنْسِىٌّ : İnsan ırkına ait; insani.

حُمُرٌ اِنْسِيَّةٌ : Evcil eşekler; insanoğlu; adam.

اُنْسٌ : Aşinalık; hoşsohbetlik; neşe; huzur.

اِنْسَانٌ : Adam; ademoğlu: Hem tekil hem de çoğul halde kullanılıp erkek ve dişi hallerine uygulanır. (çoğul hali اَنَاسِىُ ve اُنَاسٌ) . Bu sözcüğün türevleri hakkında yazarlar fikir ayrılığına düşer. Bazıları şu sözcükten: اَلْاِنْسُ ; diğerleri ise şu sözcükten: اِينَاسٌ geldiğini iddia eder ve insan “mükemmellik”, “görüş”, “bilgi” ve “hislerini” kullandığından bu beceri/imtiyazları işaret ederler. Ayrıca اِنْسَانِ şeklinin bunun için kullanıldığı da öne sürülür: اِنْسَان sanki “çifte ortaklık/işbirliği” şeklinde çift anlamı varmış gibi, örn.: cinler ve kendi türü arasında bir işbirliği. Derler ki اَنِسَ بالْجِنِّ وَاَنِسَ بِالْخَلْقِ : O hem cinlerle hem insanlarla işbirliği içerisindeydi. Kimi insanlar bunun şu sözcükten türediğini düşünür: اَلنَّوْسُ ve bu “devinim”i işaret eder, diğerleri de kelimenin aslen bu sözcük: اِنْسِيَانٌ olduğunu ve bu sözcükten: اَلنِّسْيَانُ (unutkanlık/kayıtsızlık) geldiğini ileri sürer. Derler ki: اِنَّمَا سُمِّىَ اِنْسَانًا لِاَنَّهُ عَهِدَ اِلَيْهِ فَنَسِىَ : İsmi اِنْسَانٌ idi sadece yönetildiği ve unuttuğu için.

اِنْسَانٌ aynı zamanda şu anlama da gelir:

اِنْسَانُ الْعَيْنِ : Gözlerinin karasına yansıyan görüntü; gözbebeği veya gözlerinin karası. Ayrıca, ekilmemiş toprak anlamına da gelir.

نَاسٌ ile اُنَاسٌ kelimesi eşanlamlıdır ve نَاسٌ kelimesi onun kısaltmasıdır, anlamı ise: Kullar; ademoğlu; insanlar.

رَبُّ النَّاسِ : kulların Rabbi; ademoğlunun Rabbi.