ز ه د

KÖK HARFLER: ز ه د

ANLAM: 

زَهَدَ / زَهِدَ : (Yüreği ve aklı hoşnut edecek bir şeyden) çekinmek. O şeyden feragat etmek. O şeyden vazgeçmek, sakınmak; o şeyden uzak durmak. O şeyi istememek. Bir şeyden kâfi miktarda en iyisini almak, gerisini Allah’a (c.c.) bırakmak adına o şeyden çekinmek.

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

زَهَدَ ve زَهِدَ (geniş zaman يَزْهَدُ) ve زَهُدَ (geniş zaman يَزْهُدُ mastar isim زُهْدٌ ve زَهَادَةٌ):

زَهِدَ فِى الشَّىْءِ veya زَهِدَ عَنْهُ : O şeyden çekindi, yüreği ve aklı hoşnut edecek bir şeyden çekindi; o şeyden feragat etti; o şeyden vazgeçti; o şeyden sakındı; o şeyden uzak durdu; o şeyi istemedi;  kafi miktarda en iyisini almak, gerisini Allah’a (c.c.) bırakmak adına o şeyden çekindi.

زَهَدَ فِى الدُّنْيَا : Kendini dini vazifelere adamak adına dünyadan el etek çekti.

زَاهِدُونَ veya زَاهِدِينَ ve زُهَّادٌ (tekil hali: زَاهِدٌ ): Kanaatkar; iffetli; dini bütün; dindar; dünyevi zevklerden çekinme, feragat etme, uzak durma; değer vermeme; kendini dini vazifelere adama.