KÖK HARFLER: ز ه ق

ANLAM: 

زَهَقَ: 

1. Kemik iliği sıkı veya tam hale gelmek. 
2. Aşırı zayıflıktan bir erime halinde olmak. İnce olmak. (Bu fiil iki karşıt manaya sahiptir.) (Bâtıl) zayıflamak, helak olmak; ziyan olmak; yok olmak; göçüp gitmek; hükümsüz ve geçersiz olmak.

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

زَهَقَ (geniş zaman يَزْهَقُ mastar isim زُهُوقٌ):

زَهَقَ الْعَظْمُ : Kemik iliği sıkı veya tam hale gelmişti; aşırı zayıflıktan bir erime halindeydi, kötüydü, inceydi. Nitekim, sözcük iki karşıt manaya sahiptir.

زَهَقَ الْبَاطِلُ : Batıl zayıfladı; helak oldu; ziyan oldu; yok oldu; göçüp gitti; hükümsüz ve geçersiz oldu.

زَهَقَتْ نَفْسُهُ : Canı çıktı, göçüp gitti; vefat etti; helak oldu; öldü.

تَزْهَقَ اَنْفُسُهُمْ : Canları çıkacaktır (9:85).

زَهَقَ الْبَاطِلُ : Batıl yok olup gitmiş, çıkmış veya helak olmuştur (17:81).

زَاهَقَ الْحَقُّ الْبَاطِلَ : Hak, batıl olanı ortadan kaldırmış ya da ziyan etmiştir.

زُهُوقٌ : Geçip giden, göçüp giden, ziyan olan, helak olan, yok olan, giden bir şey.

اَلزَّاهِقُ : Semiz bir hayvan; zayıf, ince, bir deri bir kemik kalmış bir hayvan; kaçırılan bir kimse; helak olma veya ölme; helak olan, ölen, vefat eden, göçüp giden kişi.

اَلزَّاهِقُ مِنَ الْمِيَاهِ : Coşkulu akan su; derin kuyu.