ش ف ق

KÖK HARFLER: ش ف ق

ANLAM: 

شَفِقَ : Birisine karşı istekli bir biçimde şefkat duymak. Bir şey hususunda eli sıkı olmak. Bir şeyden korkmak.

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

شَفِقَ ve شَفَقَ (geniş zaman يَشْفَقُ mastar isim شَفَقٌ):

شَفِقَ عَلَيْهِ : Ona karşı istekli bir biçimde şefkat duyuyordu.

شَفِقَ عَلَى الشَّىْءِ : O şey hususunda eli sıkıydı.

شَفِيقٌ (ismi fail) şu sözcükle eş anlamlıdır: مُشْفِقٌ ve “korkma, korkak; şefkatli, sevecen veya merhametli” manasına gelmektedir.

شَفِقَ مِنَ الْاَمْرِ : O işten korkuyordu.

اَشْفَقَ مِنْهُ اَوْ عَلَيْهِ : O kişi veya şeyden korkuyordu, sakınıyordu ya da ona karşı sevecen, şefkatli idi ve ona ilgi gösteriyordu.

اَلْاِشْفَاقُ (mastar isim) İmam Ragıp’a göre, korkuyla karışık ilgi veya kaygı duyma, manasına gelmektedir. مِن ile kullanıldığında korku anlamı daha zahirdir; ancak عَلَى ile kullanıldığında ilgi veya kaygı anlamı daha zahirdir, ya da bazen güvenilir, samimi veya dürüst saikle karışık korkma; ve bazen de ondan yoksun kalma, manası taşımaktadır.

اَشْفَقَ عَلَى الصَّغِيرِ : O çocuk için şefkat, merhamet ve sevecenlik duyuyordu.

اَشْفَقَ الرَّجُلُ : O kimse şafak zamanı girişti, yani gün batımından alacakaranlığa kadar ufukta olan kızıllık veya gün batımında, gün ışığı ile gece karanlığının karışması zamanı.

مُشْفِقٌ : Korkak.

شَفِيقٌ (şu sözcükle eş anlamlı: مُشْفِقٌ ) : Sevecen, merhametli, şefkatli.