KÖK HARFLER:  أ ج ج

ANLAM: 

أَجَّ : (Ateş) yanmak, cayır cayır yanmak ya da parlamak; cayır cayır alevlenmek. Acele etmek, adımlarını hızlandırmak; adımlarından ateşin alevlenmesi gibi bir ses ya da gürültü çıkmak; vesveselenmek ve parlamak. (Su) acı olmak, acılaşmak.

AÇIKLAMA:

مَاءٌ أُجَاجٌ : Çok tuzlu, hararetli, sıcak su. Bu kelime Arapların şu kullanımından gelir: 

أَجِيجُ النَّارِ ve أَجَّةُ النَّارِ : Ateşin şiddeti ve şiddetli yanışı.

Ye’cûc ve Me’cûc kelimeleri de bu köktendir. Bunlar, kargaşa içinde, aşırı hareketli oldukları için, sağa sola oynayan ateşe ve dalgalı sulara benzetilmişlerdir.

DİĞER BAZI TÜREVLER:

اَجَّتِ النَّارُ : اَجَّ (geniş zamanlı يَاُجُّ mastar isim اَجِيجٌ) : Ateş yandı veya cayır cayır yandı ya da parladı ya da cayır cayır alevlendi.

اَجَّ : Acele etti ya da adımlarını hızlandırdı; adımlarından ateşin alevlenmesi gibi bir ses ya da gürültü çıktı; vesveselendi ve parladı.

اَجَّ الْمَاءُ : Su acıydı ya da acılaştı.

اُجَاجٌ : Tuz, acı ya da sıcaklık gibi ağzı yakan bir şey.

مَاءٌ اُجَاجٌ : Tuzlu olmasından ötürü yakan su; tuzlu su; acı su, çok acı su; çok sıcak su.

اِئْتَجَّ النَّهَارُ : Gündüz şiddetli sıcak idi ya da o hale geldi.

أَجَّ الظَّلِيمُ : Deve koşu koştu. (Bu koşu ateşin şiddetine ve şiddetli yanışına benzetilmiştir.)

يَاْجُوجُ ve مَاْجُوجُ da bu kökten olup Doğu Asya’nın kavimlerini işaret eder.