ف س د

KÖK HARFLER: ف س د

ANLAM: 

فَسَدَ – فَسُدَ :  (Bir şey veya kişi) kötü, şer, yozlaşmış, güvenilmez, ahlaksız, bozulmuş olmak. Erdem veya faydadan yoksun olmak. Berbat olmak, fesada uğramış, bozulmuş bir durumda olmak. Bir düzensizlik, yıkım, ziyan veya çöküş durumunda olmak. Daha da kötüleşmek. Hükümsüz, geçersiz veya önemsiz hale gelmek. Boşa çıkmak, helak olmak.

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

فَسَدَ (geniş zaman يَفْسُدُ ve يَفْسِدُ) ve فَسُدَ (geniş zaman يَفْسُدُ mastar isim فَسَادٌ ve فُسُودٌ): O şey veya kişi kötü, şer, yozlaşmış, güvenilmez, ahlaksız, bozulmuş idi; erdem veya faydadan yoksundu; berbat olmuş, fesada uğramış, bozulmuş bir durumda idi; bir düzensizlik, yıkım, ziyan veya çöküş durumundaydı; o şey daha da kötüleşti; o şey hükümsüz, geçersiz veya önemsiz hale geldi; o şey boşa çıktı ya da helak oldu (zıt anlamlısı: صَلَحَ).

اَفْسَدَ : O kişi veya şey kötü, şer, yozlaşmış, güvenilmez, ahlaksız; erdemden, faydadan yoksun kıldı; o şey berbat etti, bozdu, ziyan verdi, bulaştırdı; o şey mahvetti, harap etti, düzenini bozdu, altüst etti (zıt anlamlısı: اَصْلَحَ).

اَفْسَدَ الْمَالَ : Malı ziyan etti.

اَفْسَدَ اِلَيْهِ : Ona karşı dürüst olmayan bir biçimde davrandı ya da ona kötülük yaptı.

اَفْسَدَ الْقَوْمَ : İnsanlar arasında bozgun veya ihtilaf yarattı, ihtilafa neden oldu.

مُفْسِدٌ : Dürüst olmayan bir biçimde davranan, bozguna neden olan kişi, ahlaksız veya kötü bir kimse.

فَسَادٌ : Kötülük, ahlaksızlık, bayağılık veya sahtekarlık; erdem veya faydadan yoksun olma durumu; berbat olmuş, bozulmuş bir durum; bir kargaşa, düzensizlik veya yıkım, ziyan veya çöküş durumu (zıt anlamlısı: صَلَاحٌ); iyiliğin kuraklığı, kısırlığı, yokluğu veya kıtlığı.