ر ح ل

KÖK HARFLER: ر ح ل

ANLAM: 

رَحَلَ : Deveye semer vurmak; deveye binmek. Kılıcıyla sert bir biçimde vurmak. Birinin sırtına çıkmak. Bir yerden ayrılmak. 

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

رَحَلَ (geniş zaman يَرْحَلُ mastar ismi رَحْلٌ ve رَحِيلٌ):

رَحَلَ الْبَعِيرَ : Deveye semer vurdu; deveye bindi.

رَحَلَ بِنَفْسِهِ : Kılıcıyla ona sert bir biçimde vurdu.

رَحَلَ فُلَانٌ فُلَانًا : Böyle biri, böyle birinin sırtına çıktı.

رَحَلَ عَنِ الْمَكَانِ : O yerden ayrıldı.

اِرْتَحَلَ الْقَوْمُ : İnsanlar ayrıldı.

رَحْلٌ : Deve için bir semer; bir kimsenin ikamet ettiği mesken veya konut veya birinin gittiği bir yer; sığınılacak bir yer; seyahatte olduğu için gezginin yanına aldığı mallar, aletler veya araçlar; yük.

 اَلْقٰى رَحْلَهُ اَوْ حَطَّ رَحْلَهُ : Kaldı ya da ikamet etti.

عَادَ الْمُسَافِرُ اِلَى رَحْلِهِ : Gezgin meskenine döndü.

رِحَالٌ (çoğul hali): Yükler; meskenler, evler veya konutlar; develerin semerleri.

هٰذَا مَحَطُّ الرِّحَالِ : Burası, develerin semerlerinin indirildiği yerdir.

 صَلُّوا فِى رِحَالِكُمْ : Duanızı meskenlerinizde (evlerinizde, konutlarınızda) edin, (bir gelenek).

رِحْلَةٌ : Develere semer vurma işi; bir ayrılış veya seyahat; ölüm.

دَنَتْ رِحْلَتُنَا : Ayrılışımız yaklaştı. Şu sözcükle eş anlamlıdır: رَحِيل 

رُحْلَةٌ : Birinin seyahat ettiği yer, hedef, nokta.

مَكَّةُ رُحْلَتِى : Mekke, benim seyahatimin hedefidir.

KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ: 

Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.


 Tür Adet Anlam Örnek Açıklama
رِحْلَةٌ isim 1 Sefere çıkma 106/2
رَحْلٌ isim 3 Sefere çıkanın beraberinde aldığı yük, meta, ev eşyası 12/62 Çoğulu: رِحَالٌ

Toplam 4


BENZERLİKLER VE FARKLILIKLAR: 

Benzer Manada Kelimeler

Zıt Manada Kelimeler

TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER: 

Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelerin bazılarına günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.

Rahl (Rıhl) رَحْل Göçmek.
Rahl رَحْل Semer, palan. Çoğul: Rıhâl
Rahle رَحْلَة Küçük masa.
Rıhlet رِحْلَة Geçmek. Göç etmek, göçmek. 
Merhale مَرْحَلَة Menzil. Konak. İki konak arası mesafe.
Terhîl تَرْحِيل Göç ettirme, göçtürme, nakletme.
Murahhil مُرَحِّل Bir yerden diğer bir yere göçüren. 
İrtihâl اِرْتِحَال Bir yerden başka bir yere göçmek, gitmek.

ÂYETLER:

DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.

رِحْلَةٌ : İsim. 

106:2 إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ
Diyanet Meali: Onları kışın (Yemen’e) ve yazın (Şam’a) yaptıkları yolculuğa ısındırıp alıştırdığı için…*

رَحْلٌ : İsim. Çoğulu: رِحَالٌ

12:62 وَقَالَ لِفِتْيَانِهِ اجْعَلُوا بِضَاعَتَهُمْ فِي رِحَالِهِمْ
Diyanet Meali: Yûsuf, adamlarına dedi ki: “Onların ödedikleri zahire bedellerini yüklerinin içine koyun.”
12:70 فَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيهِ
Diyanet Meali: Yûsuf, onların yüklerini hazırlatırken su kabını kardeşinin yüküne koydurdu.
12:75 قَالُوا جَزَاؤُهُ مَنْ وُجِدَ فِي رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَاؤُهُ
Diyanet Meali: Onlar da: “Cezası, su kabı kimin yükünde bulunursa, o kimsenin kendisi(nin alıkonması) onun cezasıdır.” dediler.