KÖK HARFLER: ر ك ن

ANLAM: 

رَكَنَ : Bir kişiye veya şeye meyletmek; aklının rahat ve sükunet içerisinde olması için veya o hale gelmesini sağlamak için o kişiye, şeye bel bağlamak. Sağlam, dingin, vakur, ağırbaşlı, ciddi, sakin olmak. 

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

رَكَنَ (geniş zaman يَرْكُنُ) ve رَكِنَ (geniş zaman يَرْكَنُ mastar ismi رُكُونًا):

رَكَنَ اِلَيْهِ : O kişiye veya şeye meyletti; aklının rahat veya sükunet içerisinde olması veya o hale gelmesini sağlamak için o kişiye veya şeye bel bağladı; sağlam, dingin, vakur, ağırbaşlı, ciddi veya sakin idi ya da o hale geldi.

رَكَنَ فِى الْمَنْزِلِ : İnme veya konaklama yerine inatla bağlı kaldı ve orayı bırakmadı.

رُكْنٌ : Bir şeyin yan veya dış tarafı; bir dayanma veya destek, bir ordu, kuvvet, askeri güç gibi birisinin sayesinde destek aldığı bir şey, bir kimsenin hısmı veya boyu; bir kimsenin halkı veya zümresi; tarafınca desteklendiği ve güçlendiği kimseler; asil veya yüce bir kimse, kuvvet veya metanet; büyük öneme sahip bir iş, çetin bir hadise; bir şeyin sayesinde var olduğu özü.

اَرْكَانُ الصَّلَاةِ : Namazın, onlar olmadan eksik olduğu temel kuralları.