KÖK HARFLER: ف ن ي
ANLAM:
فَنِىَ / فَنَى : Bir sona gelmek ve göçüp gitmek. Kayıplara karışmak. Tükenmek veya yorgun düşmek. Bütünüyle başarısız olmak; bitmek, helak olmak; ziyan olmak. Geçici, fani olmak. Mevcut olmamak.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
فَنِىَ veya فَنَى (geniş zaman يَفْنَى mastar isim فَنَاءٌ): O şey bir sona geldi ve göçüp gitti; kayıplara karıştı; tükendi veya yorgun düştü; bütünüyle başarısız oldu; bitti, helak oldu, ziyan oldu; geçiciydi, faniydi veya mevcut değildi ya da o hale geldi (eşanlamlısı نَفَادٌ ve عَدِم , zıt anlamlısı: بَقَاءٌ).
فَنِىَ الرَّجُلُ : O kimse ileri yaştaydı, yaşlı ve kuvvetsiz idi ya da o hale geldi (eşanlamlısı هَرِمَ ); çok ileri yaş ve kuvvetsizlik sebebiyle ölümün eşiğine geldi.
فَانٍ (ismi fail) : Göçüp gitme veya bir sona gelme; çok ileri yaşta olan, yaşlı ve kuvvetsiz bir kimse. Göçüp gitmeye veya yok olmaya olan yakınlığından bu şekilde adlandırılmaktadır. Melekeleri tamamen aciz hale gelmiş yaşlı bir kimse.