KÖK HARFLER: ل ف ظ
ANLAM:
لَفَظَ : Bir şeyi çıkartmak ya da o şeyi fırlatmak. Bir söz söylemek ya da telaffuz etmek.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
xx
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
|
| Tür | Adet | Anlam | Örnek |
| لَفَظَ | fiil-I | 1 | Söyledi | 50/18 |
|
| Toplam | 1 |
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelerin bazılarına günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.
| Lafz (Lafız) | لَفْظ | Ağızdan çıkan söz, kelime. Bir şeyi atmak. | Çoğulu: Elfâz |
| Lafzen | لَفْظًا | Sözün gelişine, söylenişine, yapısına göre, yazılı olmayarak. |
|
| Lafziyye | لَفْظِيَّة | Ezbercilik. |
|
| Melfûz | مَلْفُوظ | Telaffuz olunmuş, okunmuş olan. Söylenmiş. |
|
| Telaffuz | تَلَفُّظ | Söyleyiş, söyleniş. |
|
| Mütelaffız | مُتَلَفِّظ | Telaffuz eden, bir kelamı ağzından çıkaran, söyleyen. |
|
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
لَفَظَ : Fiil-I.
| 50:18 | مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ |
| Diyanet Meali: | İnsan hiçbir söz söylemez ki onun yanında (yaptıklarını) gözetleyen (ve kaydeden) hazır bir melek bulunmasın. * |