ف ن ي

KÖK HARFLER: ف ن ي

ANLAM: 

فَنِىَ / فَنَى : Bir sona gelmek ve göçüp gitmek. Kayıplara karışmak. Tükenmek veya yorgun düşmek. Bütünüyle başarısız olmak; bitmek, helak olmak; ziyan olmak. Geçici, fani olmak. Mevcut olmamak. 

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

xx

KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ: 

Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.


 Tür Adet Anlam Örnek
فَانٍ isim 1 Fani, geçici 55/26

Toplam 1

BENZERLİKLER VE FARKLILIKLAR: 

Kök Harflerinin Yer Değişimi

Benzer Manada Kelimeler

Zıt Manada Kelimeler

AÇIKLAMA:

FENÂ ile NEFÂD kelimeleri arasındaki fark

( ف ن ي – ن ف د )

Nefâd kelimesi, “bir şeyin yok olmaya başlaması ve yavaş yavaş yok olmaya devam etmesi” anlamındadır. Bütün unsurların bir anda yok olması için nefâd kelimesi kullanılmaz, fenâ kelimesi kullanılır. Nitekim âlemin son bulması konusunda da fenâ kelimesi kullanılır, nefâd kullanılmaz. Ancak azığın tükenmesi, yemeğin tükenmesi ifadelerinde nefâd kelimesi kullanılır, çünkü bunlar azar azar tükenir. (Farklar Sözlüğü 136)  Bknz: ( ن ف د )

TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER: 

Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelerin bazılarına günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.

Fenâ’ فَنَاء Yokluk.
Fânî فَانِى Muvakkat, kaybolan, gelip geçici, devamlı olmayan, misafir.
Fâniyyet فَانِيَّة Fanilik, ölümlülük.
İfnâ’ إِفْنَاء Yok etme.

Aslında “yok olma” anlamında olan fena kelimesi, Türkçede 14. yy’dan itibaren sıfat işlevi kazanmıştır. (Nişanyan Sözlük) 

ÂYETLER:

DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.

فَانٍ : İsim. İsm-i Fâil. 

55:26 كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ
Diyanet Meali: Yer üzerinde bulunan her canlı yok olacaktır. *