KÖK HARFLER: ض ب ح
ANLAM:
ضَبَحَ : (Tilki, yabani tavşan, baykuş) bağırmak, bir ses çıkarmak. (Atlar) nefes nefese olmak, göğsünden bir sesle zorlukla nefes almak; kişnemek. Kendisine para veren bir kimseye bağırmak ve münakaşaya girmek.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
xx
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
|
| Tür | Adet | Anlam | Örnek |
| ضَبْحٌ | isim | 1 | Atın, ağzından kişnemeye benzemeyen bir ses çıkarması (koşarken soluması, nefes nefese kalması). | 100/1 |
|
| Toplam | 1 |
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Yok.
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
ضَبْحٌ : İsim.
| 100:1 | وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا |
| Diyanet Meali: | Soluk soluğa süratle koşan (atlara) andolsun ki… |