KÖK HARFLER: ض ب ح
ANLAM:
ضَبَحَ : (Tilki, yabani tavşan, baykuş) bağırmak, bir ses çıkarmak. (Atlar) nefes nefese olmak, göğsünden bir sesle zorlukla nefes almak; kişnemek. Kendisine para veren bir kimseye bağırmak ve münakaşaya girmek.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
ضَبَحَ (geniş zaman يَضْبَحُ mastar isim ضَبْحٌ):
ضَبَحَتِ الْخَيْلُ فْى عَدْوِهَا : Atlar nefes nefeseydi veya göğsünden bir sesle zorlukla nefes alıyordu; koşarken zor nefes alıyordu ya da yorgundu. Atlar kişnedi, manasına da gelmektedir.
ضَبَحَ (mastar isim ضَبَاحٌ), tilki, yabani tavşan ve baykuşa istinaden kullanıldığında: Bağırdı ya da bir ses çıkardı. Ona para veren bir kimseye bağırdı ve münakaşaya girdi, manasına da gelmektedir.
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
|
| Tür | Adet | Anlam | Örnek |
| ضَبْحٌ | isim | 1 | Atın, ağzından kişnemeye benzemeyen bir ses çıkarması (koşarken soluması, nefes nefese kalması). | 100/1 |
|
| Toplam | 1 |
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Yok.
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
ضَبْحٌ : İsim.
| 100:1 | وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا |
| Diyanet Meali: | Soluk soluğa süratle koşan (atlara) andolsun ki… |