KÖK HARFLER: ب س م
ANLAM:
بَسَمَ : Gülümsemek.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
بَسَمَ (geniş zamanlı يَبْسِمُ mastar isim بَسْمٌ):
بَسَمَ ve اِبْتَسَمَ : Gülümsedi.
تَبَسَّمَ : Gülümsedi, tebessüm etti (Gülmenin başlangıcı).
التَبَسُّمُ : Tebessüm: Sessizce gülmenin başlangıcı.
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
|
| Tür | Adet | Anlam | Örnek Âyet |
| تَبَسَّمَ | fiil-V | 1 | Tebessüm etti | 27/19 |
|
| Toplam: | 1 |
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelerin bazılarına günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.
| Besîm | بَسِيم | Güler yüzlü, güleç adam. |
| Bessâm | بَسَّام | Güler yüzlü olan adam. Çok gülen kimse. |
| Besâmet | بَسَامَة | Güler yüzlülük; şenlik. |
| Tebessüm | تَبَسُّم | Gülümseme. Nazikane ve dişlerini göstermeyerek gülme. |
| Mütebessim | مُتَبَسِّم | Gülümseyen, güleç. |
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
تَبَسَّمَ : Fiil-V.
| 27:19 | فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًا مِنْ قَوْلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ |
| Diyanet Meali: | Süleyman, onun bu sözüne tebessüm ile gülerek dedi ki: “Ey Rabbim! Beni, verdiğin nimetlere şükretmeye sevk et!” |