KÖK HARFLER: س ف ن

ANLAM: 

سَفَنَ : Rüzgar toprağın yüzeyinde esmek. Bir şeyi soymak, pürüzsüzleştirmek; dış kabuğunu soymak ya da çıkarmak.

AÇIKLAMA:

سَفْنٌ : Bir nesnenin dış yüzeyini yontmak. Mesela:

سَفَنَ الْعُودَ : Çubuğu yonttu veya kabuğunu soydu.

سَفَنَ الْجِلْدَ : Deriyi soydu.

سَفَنَ الرِّيحُ اَلتُّرَابَ عَنِ اْلأَرْضِ : Rüzgar yerin yüzeyinden toprağı veya tozu yontup aldı.

سَفَنٌ kelimesi نَقْضٌ kelimesine benzer, “yontulan şey” demektir. سَفَنٌ kelimesinin kullanımı özellikle “kılıcının kabzasınıdaki deriye” ve “kendisiyle yontma işinin yapıldığı demire, kesere veya baltaya” tahsis edilmiştir.

سَفْنٌ yani “bir nesnenin dış yüzeyini yontma” anlamı göz önünde bulundurularak “gemi” سَفِينَةٌ olarak adlandırılmıştır. Yüce Allah şöyle buyurmuştur: أَمَّا السَّفِينَةُ : Gemiye gelince (18/Kehf 79). Bu temel anlamdan sonra سَفِينَةٌ kelimesi mecazi olarak kullanılıp “kolaylıkla binilen her şeyde” ona benzetme yapılmıştır. (Müfredât)

DİĞER BAZI TÜREVLER:

سَفَنَ (geniş zaman يَسْفُنُ) ve سَفِنَ (geniş zaman يَسْفَنُ mastar isim سَفْنٌ):

سَفَنَتِ الرِّيحُ اَوْ سَفِنَتْ : Rüzgar toprağın yüzeyinde esti.

سَفَنَ الشَّىْءَ (geniş zaman يَسْفِنُ): O şeyi soydu ya da pürüzsüzleştirdi; dış kabuğunu soydu ya da çıkardı.

سَفِينَةٌ : Bir gemi ya da bot (سُفُنٌ çoğul hali).