KÖK HARFLER: ف ر ش

ANLAM: 

فَرَشَ : Sermek. Yaymak, döşemek.

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

فَرَشَ (geniş zaman يَفْرُشُ mastar isim فَرْشٌ ve فِرَاشٌ):

فَرَشَ الشَّىْءَ : O şeyi serdi.

فَرَّشَ فُلَانًا بِسَاطًا : Falanca biri için bir kilim serdi.

فَرَشَ الْمَكَانَ : Eve kilimler serdi.

فَرَشَ الرَّجُلُ : O kimse uzandı.

فَرَشَ النَّبَاتُ : Bitki örtüsü yeryüzüne yayıldı.

فِرَاشٌ : Birinin üzerine oturması veya uzanması için yere serilmiş bir şey; birinin üzerinde uyuduğu bir döşek; bir adamın karısı; bir kadının kocası; bir cariyenin efendisi veya sahibi; bir kuş yuvası; bir ev (çoğul hali فُرُشٌ).

فَرَاشٌ : Bir lambanın alevine uçan pervaneler ve benzerleri; kelebekler; kanatları büyüdüğünde ve onları açtıklarında yavru çekirgeler (tekil hali فَرَاشَةٌ ).

فَرَاشَةٌ aşırı zeki bir kimse, anlamına da gelmektedir.

فَرْشٌ : Ev eşyalarından kilimler, minderler vb. serilen şeyler; yere saçıldığında ekinler; bitkiler veya otlarla dolup taşan bir yer; geniş veya ferah bir toprak yol; çalılar veya bodur ağaçlar, küçük yakacak odun; kesilme harici başka bir şey için uygun olmayan yavru develer, boğalar, inekler ve koyunlar, keçiler, yani kesilmek için yere yatırılanlar. Ufak hayvan, kesim hayvanı.

مِنَ الْعَرْشِ اِلَى الْفَرْشِ : Gökyüzünden yeryüzüne.