KÖK HARFLER: ع ف ر

ANLAM: 

عَفَرَ : Birisini kirletmek, lekelemek; onu toza bulamak; onu yere fırlatmak. 

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

عَفَرَ : (geniş zaman يَعْفِرُ mastar isim عَفْرٌ):

عَفَرَهُ ve عَفَّرَهُ : Onu kirletti ve lekeledi; onu toza buladı; onu yere fırlattı.

اِعْتَرَفَهُ الْاَسَدُ : Aslan onun üzerine atıldı, onu sürükledi ve yere fırlattı.

تَعَفْرَتَ : Bir عِفْرِيتٌ gibi davrandı.

عِفْرِيتٌ : İfrit, en kuvvetli cin, cinlerin en güçlüsü, (bir insana ve bir cine istinaden kullanıldığında) habis veya kötü; kurnaz veya hin; iğrenç, menfur; kötülükle dolu; kuvvetli veya güçlü; kibirde, isyan veya itaatsizlik eylemlerinde arsız ve küstah; hısımını toza bulayan kişi; kurnazlık veya hinlik, kötülük, habislik ile makul veya meşru sınırları aşan bir işte istekli, gayretli ve etkin (27:39).

اَسَدٌ عِفْرِيتٌ وَ عِفْرِيَّةٌ : Kuvvetli, güçlü, azametli bir aslan.