KÖK HARFLER: س غ ب
ANLAM:
سَغَبَ / سَغِبَ : Aç olmak; yorgunlukla birlikte açlık çekmek.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
سَغَبَ (geniş zaman يَسْغُبُ) ve سَغِبَ (geniş zaman يَسْغَبُ mastar isim سَغْبٌ ve مَسْغَبَةٌ):
سَغِبَ ve سَغَبَ : Açtı ya da o hale geldi; yorgunlukla birlikte açlık çekti. Bazılarına göre, سَغَبٌ susuzluk veya yorgunlukla birlikte susuzluk, manasına da gelmektedir.
مَسْغَبَةٌ : Açlık veya yorgunlukla bir araya gelmiş açlık.
يَتَيْمٌ ذُو مَسْغَبَةٍ : Aç bir yetim.
فِى يَوْمٍ ذِى مَسْغَبَةٍ : Bir açlık gününde (90:14).
اَسْغَبَ الْقَوْمُ : İnsanlar bir açlık haline girdi.
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
| Tür | Adet | Anlam | Örnek |
مَسْغَبَةٌ | isim | 1 | Açlık | 90/14 |
| Toplam | 1 |
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelere günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.
Segâbet | سَغَابَة | Açlık. |
Mesgabe | مَسْغَبَة | Açlık. Meşakkat ve yorgunluk içinde açlık. |
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
مَسْغَبَةٌ : İsim.
90:14 | أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ |
Diyanet Meali: | Yahut şiddetli bir açlık gününde doyurmaktır..* |