KÖK HARFLER: ك ث ب
ANLAM:
كَثَبَ : Üst üste kısımlar halinde kum veya toprağı saçmak; o şeyi yakın bir yerden bir araya getirmek ve onu dökmek.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
كَثَبَ (geniş zaman يَكْثُبُ ve يَكْثِبُ mastar isim كَثْبٌ):
كَثَبَهُ : Üst üste kısımlar halinde kum veya toprağı saçtı; o şeyi yakın bir yerden bir araya getirdi ve onu döktü.
كَثَبَ الْقَوْمَ : İnsanları bir araya topladı.
كَثِيبٌ : Bir araya toplanmış bir şey; bir kum tepesi veya yığını; kumdan bir yere akıp gitmiş ve orada toplanmış (73:14).
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
|
| Tür | Adet | Anlam | Örnek |
| كَثِيبٌ | isim | 1 | Kum yığını | 73/14 |
|
| Toplam | 1 |
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelere günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.
| Eksibe | أَكْثِبَة | Büyük çöllerde ve sahralarda, rüzgarın biriktirdikleri kum yığınları. | Kesîb’in çoğulu |
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
كَثِيبٌ : İsim.
| 73:14 | يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَكَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَهِيلًا |
| Diyanet Meali: | Yerin ve dağların sarsılacağı ve dağların akıp giden kum yığını olacağı günü (kıyameti) hatırla. * |