KÖK HARFLER: ك ف ت
ANLAM:
كَفَتَ : Hızlı, çevik olmak. Bir şeyi kendinde toplamak. Onu kapmak, kavramak, onu almak.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
xx
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
|
| Tür | Adet | Anlam | Örnek |
| كِفَاتٌ | isim | 1 | Toplanma yerleri. | 77/25 |
|
| Toplam | 1 |
|
|
BENZERLİKLER VE FARKLILIKLAR:
Yok.
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelere günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.
| Kifât | كِفَات | Cem’olmuş, toplanmış, biriktirilmiş. İçinde bir şey toplanıp biriktirilen yer. Hızlı uçmak, gitmek. |
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
كِفَاتٌ : İsim. Masdar. Mufâale Bâbı (III. Bâb).
| 77:25 | أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا |
| Diyanet Meali: | Biz yeryüzünü (dirileri de ölüleri de) toplayan (bir yurt) yapmadık mı? * |