KÖK HARFLER: ب ق ل
ANLAM:
بَقَلَ : (Bir şey) ortaya çıkmak, belirmek; sakalını göstermek.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
بَقَلَ (geniş zamanlı يَبْقُلُ mastar isim بَقْلٌ ve بُقُولٌ): O şey ortaya çıktı; belirdi; sakalını gösterdi. Ne çalılık ne ağaç olan narin bitkiler, bitki, sebze (بَقْلٌ) topladı.
بَقَلَ الْمَكَانُ : Orası bitkilerini (بَقْلٌ) verdi.
اَرْضٌ بَقِيلَةٌ : Şunun çıktığı yer: بَقْل
بَقَّالٌ : Sebze (بَقْلٌ) satan kişi.
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
|
| Tür | Adet | Anlam | Örnek Âyet |
| بَقْلٌ | isim | 1 | Yerde biten her türlü yeşil sebze | 2/61 |
|
| Toplam: | 1 |
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir.
| Bakl | بَقْل | Tere ve sebzevatın her birisi. |
| Baklâ | بَاقْلَاء | Baklagillerden, yurdumuzun her yerinde yetiştirilen, yeşil kabuklu ve taneli bir bitki. |
| Bakkâl | بَقَّال | Yiyecek, içecek vb. maddeleri perakende olarak satan kimse veya dükkan. |
| Bakkâliyye | بَقَّالِيَّة | Bakkal dükkanında satılan şeyler. |
| Bakliyyât | بَقْلِيَّات | Baklagiller. |
| Baklava | بَقْلَاوَة | 1: Çok ince yufkadan yapılarak arasına kaymak, fıstık, ceviz, badem vb. konulup pişirilen ve üzerine şeker şerbeti dökülen bir tür tatlı. 2: Eşkenar dörtgen biçiminde olan nesne. |
Baklava kelimesi, “zincir halkası, örme zincir zırhın her bir gözü” anlamındaki “bakla” (بقلة) kelimesinden türetilmiştir. (Nişanyan Sözlük)
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
بَقْلٌ : İsim.
| 2:61 | فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِهَا |
| Diyanet Meali: | O hâlde, bizim için Rabbine yalvar da, o bize yerden biten sebze … versin. |