KÖK HARFLER: ص ي ف
ANLAM:
صَافَ : Bir yerde yazın kalmak. (Ok) hedeften sapmak.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
صَافَ (geniş zaman يَصِيفُ mastar isim صَيْفٌ):
صَافَ بِالْمَكَانِ : O yerde yazın kaldı.
صِفْنَا : Yaz yağmuruyla ıslanmıştık.
صَافَ السَّهْمُ عَنِ الْهَدَفِ : Ok hedeften saptı.
اَلصَّيْفُ : Yaz veya sıcak mevsim.
اَلصَّيْفُ yazın gelen yağmur veya oradaki otlar, manasına da gelmektedir.
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
| Tür | Adet | Anlam | Örnek |
صَيْفٌ | isim | 1 | Yaz | 106/2 |
| Toplam | 1 |
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelerin bazılarına günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.
Sayf | صَيْف | Yaz, yaz mevsimi. |
Sayfî | صَيْفِى | Yaza ait, yazla ilgili. |
Sayfiye | صَيْفِيَّة | Yazlık. |
Tasayyuf | تَصَيُّف | Yazlıkta oturma, yazlama, bir yerde yaz mevsimini geçirme. |
Mutasayyif | مُتَصَيِّف | Bir yerde yazlayan. |
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
صَيْفٌ : İsim.
106:2 | إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ |
Diyanet Meali: | Onları kışın (Yemen’e) ve yazın (Şam’a) yaptıkları yolculuğa ısındırıp alıştırdığı için… * |