KÖK HARFLER: ص ف ص ف
ANLAM:
صَفْصَفٌ : Dümdüz, düzgün, düz bir toprak saha veya yer; üzerinde toprak olmayan düzlük bir toprak saha; düz ve dik bir toprak saha.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
صَفْصَفَ : Dümdüz, düzgün, düz bir toprak saha veya yer; üzerinde toprak olmayan düzlük bir toprak saha; düz ve dik bir toprak saha.
اَرْضٌ صَفْصَفٌ : Düzgün, dümdüz veya düzlük bir toprak saha (dişil hali صَفْصَفَةٌ); bir çöl, susuz çöl (eşanlamlısı فُلَاةٌ) ; bir dağın sırtı.
Ayrıca bakınız ص ف ف
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
|
| Tür | Adet | Anlam | Örnek |
| صَفْصَفٌ | isim | 1 | Düz arazi. | 20/106 |
|
| Toplam | 1 |
|
|
BENZERLİKLER VE FARKLILIKLAR:
Yok.
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelere günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.
| Safsâf | صَفْصَاف | Söğüt ağacı. |
| Safsâfîn | صَفْصَافِين | Sindirim güçlüğüne karşı kullanılan söğüt özütü. |
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
صَفْصَفٌ : İsim. Sıfat.
| 20:106 | فَيَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا |
| Diyanet Meali: | “Onların yerlerini dümdüz, boş bir alan hâlinde bırakacaktır.” * |