KÖK HARFLER: ر م ح
ANLAM:
رَمَحَ : Bir kargı veya mızrak saplamak, delmek.
AÇIKLAMA:
Yüce Allah şöyle buyurmuştur: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنَالُهُ أَيْدِيكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللّهُ مَنْ يَخَافُه بِالْغَيْبِ : Ey inananlar, Allah sizi, ellerinizin ve mızraklarınızın erişeceği bir av’la dener ki, gizlide kendisinden kimin korktuğunu bilsin (5/94).
رُمْحٌ : Mızrak.
وَقَدْ رَمَحَهُ : Ona mızrakla dokundu ya da vurdu. Buna benzetilerek “Binek arka ayağıyla ya da ayaklarıyla vurdu, tepti veya çifteledi” anlamında رَمَحَتْهُ الدَّابَةُ denmiştir.
اَلسِّمَاكُ الرَّامِحُ : Mızraklı Arktarus yıldızı. Böyle adlandırılmasının nedeni, önünde bulunan bir yıldızın, onun bir رُمْحٌ’u (mızrağı) suretinde tasavvur edilmesidir.
أَخَذَتِ الْإِبِلُ رِمَاحَهَا : Develer, güzel görünümleriyle boğazlanmayı reddetti, buna direndi veya karşı koydu. (Müfredât)
DİĞER BAZI TÜREVLER:
رَمَحَ (geniş zaman يَرْمَحُ mastar ismi رَمْحٌ):
رَمَحَهُ : Ona bir kargı veya mızrak sapladı ya da deldi.
رَمَحَتْهُ الدَّابَّةُ : Hayvan onu arka bacağıyla tekmeledi.
رَمَحَ الْبَرْقُ : Şimşek ışıklarla parıldadı.
رُمْحٌ (çoğul hali رِمَاحٌ): Bir kargı veya bir mızrak.
كَسَرُوا بَيْنَهُمْ رُمْحًا : Onların arasında bir mızrak kırdılar, yani aralarında fenalık veya husumet meydana geldi.
هُمْ عَلَى بَنِى فُلَانٍ رُمْحٌ وَاحِدٌ : Falanca birinin oğullarına karşı bir ittifak içerisindedirler.
رِمَاحُ الْعَقْرَبِ : Akreplerin iğneleri.
نَاقَةٌ ذَاتُ رُمْحٍ : Semiz bir dişi deve.
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
|
| Tür | Adet | Anlam | Örnek | Açıklama |
| رِمَاحٌ | isim | 1 | Mızrak. (Çoğul) | 5/94 | Tekili: رُمْحٌ |
|
| Toplam | 1 |
|
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelere günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.
| Rumh | رُمْح | Süngü. Mızrak. | Çoğul: Rimâh |
| Rumhî | رُمْحِى | Mızrağa ait. |
|
| Rimâhât | رِمَاحَات | Mızrakçılık sanatı. |
|
| Râmih | رَامِح | Süngü batıran, mızrak saplayan. |
|
| Remmâh | رَمَّاح | Mızrakçı, süngücü. |
|
| Ermâh | أَرْمَاح | Süngüler. |
|
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
رِمَاحٌ : İsim. Çoğul. Tekili: رُمْحٌ
| 5:94 | لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنَالُهُ أَيْدِيكُمْ وَرِمَاحُكُمْ |
| Diyanet Meali: | Andolsun, Allah sizleri, ellerinizin ve mızraklarınızın erişebileceği av(lar) ile elbette deneyecek.. |