KÖK HARFLER: ل ق ب
ANLAM:
لَقَّبَ : Birisini takma bir ad, takma isim veya lakapla çağırmak.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
xx
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
| Tür | Adet | Anlam | Örnek | Açıklama |
أَلْقَابٌ | isim | 1 | Lakap (çoğul) | 49/11 | Tekili: لَقَبٌ |
| Toplam | 1 |
|
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelerin bazılarına günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.
Lakab | لَقَب | Asıl isminden başka sonradan takılan ad. Meşhur olan birinin sonradanki adı. | Çoğulu: Elkâb |
Telkîb | تَلْقِيب | Lakab vermek, isim takmak. | Çoğulu: Telkîbât |
Mülakkab | مُلَقَّب | Lakablanmış. Lakablı. |
|
Telakkub | تَلَقُّب | Lakab alma. Lakablanma. |
|
Mütelakkıb | مُتَلَقِّب | Lakap alan, lakap takınan. | Çoğulu: Mütelâkıbîn |
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
أَلْقَابٌ : İsim. Çoğul. Tekili: لَقَبٌ
49:11 | وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ |
Diyanet Meali: | Birbirinizi karalamayın, birbirinizi (kötü) lakaplarla çağırmayın. |