KÖK HARFLER: ف ل ن
ANLAM:
فلن : Bu kökten فُلَانٌ : Bir insan oğlunun özel adının yerine kullanılan bir ikamedir: Falan, filan. Her biri.
AÇIKLAMA:
xx
DİĞER BAZI TÜREVLER:
xx
KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ:
Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.
|
| Tür | Adet | Anlam | Örnek |
| فُلاَنٌ | isim | 1 | Filan, falan, falanca | 25/28 |
|
| Toplam | 1 |
|
|
TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER:
Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir.
| Filân | فِلَان | Belirtilmesine gerek görülmeyen kişi ve yer. | Falân Filân |
| Fülân | فُلَان | Adı söylenmemiş şahıs veya şey. |
|
| Falanca | ——— | Falan kimse. |
|
ÂYETLER:
DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.
فُلاَنٌ : İsim.
| 25:28 | يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا |
| Diyanet Meali: | “Yazıklar olsun bana, keşke falanı dost edinmeseydim!” * |