ف ض ح

KÖK HARFLER: ف ض ح

ANLAM: 

فَضَحَ : Hatalarını, kusurlarını veya kötü fiillerini meydana çıkarmak. Birisini rezil etmek, mahcup etmek, onu utandırmak. (Şafak) sökmek, aydınlanmak.

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

xx

KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ: 

Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.


Tür Adet Anlam Örnek
فَضَحَ fiil-I 1 Mahcup etti, rezil etti 15/68

Toplam 1

BENZERLİKLER VE FARKLILIKLAR: 

Benzer Manada Kelimeler

  • فَضَحَ
    • شَنَّعَ

Zıt Manada Kelimeler

  • فَضَحَ
    • عَظَّمَ > bak: ع ظ م
    • مَدَحَ
    • فَخَّمَ

TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER: 

Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelerin bazılarına günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.

Fazh فَضْح 1: Rüsvaylık, rezillik. 2: Yarmak.
Fazâhat فَضَاحَة Alçaklık, edepsizlik, hayasızlık.
Fazzûh فَضُّوح Rezil olma.
Efzah أَفْضَح En rezil.
Tafzîh تَفْضِيح Rezil etme.
Mufazzih مُفَضِّح Rezil eden.
İfzâh إِفْضَاح Kusuru, kötülüğü, ayıbı açığa vurma.
Tafazzuh تَفَضُّح Rezillik, kepazelik. Rüsvaylık.
Munfazih مُنْفَضِح Rezil ve kepaze olmuş.
İftizâh اِفْتِضَاح Maskara olma, rezil olma.

ÂYETLER:

DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.

فَضَحَ : Fiil-I. 

15:68 قَالَ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ ضَيْفِي فَلَا تَفْضَحُونِ
Diyanet Meali: Lût, dedi ki: “Şüphesiz bunlar benim misafirlerimdir. Sakın beni rezil etmeyin.” *