ر ك ز

KÖK HARFLER: ر ك ز

ANLAM: 

رَكَزَ : Mızrağı dik bir biçimde toprağa saplamak ya da yerleştirmek.

AÇIKLAMA:

xx

DİĞER BAZI TÜREVLER:

xx

KUR’ÂN’DA GEÇEN TÜREVLERİ: 

Aşağıdaki tabloda Kur’ân’da geçen ve bu kökten gelen kelime türevleri, bunların gramatik adlandırılışları, Kur’ân’da kaç kere geçmiş olduğu belirtilmiş ve örnek bir ayet için, sûre/âyet numarası verilmiştir.


Tür Adet Anlam Örnek
رِكْزٌ isim 1 Gizli (içten, alçak) ses, fısıltı 19/98

Toplam 1

BENZERLİKLER VE FARKLILIKLAR: 

Benzer Manada Kelimeler

Zıt Manada Kelimeler

  • رَكَّزَ (a)
    • شَتَّتَ > bak: ش ت ت
    • بَدَّدَ
  • رَكَّزَ (b)
  • رَكَّزَ (c)
  • مَرْكَزٌ
    • طَرَفٌ > bak: ط ر ف
    • هَامِشٌ

TÜRKÇEYE GEÇEN KELİMELER: 

Aşağıdaki tabloda bu kökten Türkçeye geçmiş olan kelimeler, bunların Arapça yazılışları, Türkçe anlamları verilmiştir. Bu kelimelerin bazılarına günümüz Türkçesinde pek rastlanmaz. Daha çok Osmanlıca metinlerde görülmektedir.

Rekz رَكْز Dikme, yere saplayıp sabit kılma.
Rikâz رِكَاز Define, maden.
Merkez مَرْكَز 1: Belirli bir yerin ortası. 2: Ordunun mızraklarını yere dik bir şekilde sapladıkları konak yeri. Çoğul: Merâkiz
Terkîz تَرْكِيز Dikme. Mıhlama, saplama.
Mürekkez مُرَكَّز Dikilmiş.
Temerküz تَمَرْكُز Merkez tutma, merkezleşme.
Mütemerkiz مُتَمَرْكِز Bir yere toplanmış. Merkezleşmiş.
İrtikâz اِرْتِكَاز Saplanıp kalma. Dik durma.
Mürtekiz مُرْتَكِز Dimdik duran.

ÂYETLER:

DİKKAT! İncelediğimiz kökten gelen kelimeleri, Kur’an-ı Kerim’deki yerlerinde, yakın çevresindeki kelimelerle ilişkilerini gösterecek şekilde listeliyoruz. Uzun ayetlerin sadece bir bölümünü ele aldık. Bazı ayetlerin sadece bir kısmını gördüğümüz için, ayetler hakkında yanlış bir hüküm verilmemesi gerekir. Tamamını ele aldığımız ayetlerin meallerinin sonuna bir yıldız (*) işareti konmuştur.

رِكْزٌ : İsim. 

19:98 هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا
Diyanet Meali: Onlardan hiçbirini hissediyor yahut onların bir fısıltısını olsun işitiyor musun?